ToshkaZ:
Од почеток се до сега, како Алфа и Омега,
на вокалот радијација, за добро да те стега,
добро да го чуеш срањето напишано ко поет,
чаирски шмек вметнат, да презентираме адет,
адреналинот се е поголем од една во друга трака,
пораката преку текст наместо писмено на рака,
потикот задржен од возбудата при снимање,
Да имаш свој стил ама да не биде копирање,
да не биде ко што знаете да правите само ексик,
напротив, тврдокорно, да биде складно на наркотик,
кога ќе мава на бина, да мава како тиранин,
да има свој кат на ценење да не биде мезанин,
ова не е дигање (не е) само нашиот елаборат,
ова не го правиме за слава, туку за ашикот кон РАП,
доста е брукање на рапот, направете нешто што ќе вреди,
непозната особа да чуе квалитет и да ве цени.

Рефрен:
Не сме исто (исто), само иста сенка на асфалтот
Зад маската од човек има два лика на патот,
Нема полноќ (полноќ), а веќе сум (сум) врколак,
Што иде против себе, против себе, против себе... Х2

Tesophobia:
I opet metak puče.
Probih' lobnju nevinom covjeku,
Jer tableti očigledno više ni ne djeluju,
Olovom, presudjujem ponovo,
Jedan je potez potreban, da bi bilo sve gotovo,
Čaura, tako nevina, pada, u po' sekunde zastaje sve,
Sav taj bjes, zastala je kap znoja, zastao je cjeli svijet,
Sada da ti objasnim, ne očekujem da shvatiš,
Kako mogu, savladati nervozu i da uperim zjev medju oku,
I kada opalim po njim, sve uspomene, patnje,
Svo sječanje, probleme, niz nerve prodjenekoliko grama olova,
nemoj me svrstati na listu monstruma,
Jer znaj ja spašavam, od veće zvjeri.
Koja bi ovog dole covjeka, savladala.

Рефрен:
Не сме исто (исто), само иста сенка на асфалтот
Зад маската од човек има два лика на патот,
Нема полноќ (полноќ), а веќе сум (сум) врколак,
Што иде против себе, против себе, против себе... Х2




Dzole:
Малку знаат да сфатат, па пазам што шепкам на листот,
од кога го сватив како живот, сум како Спилберг за филмот,
ја држам Пандора со цел пакет надеж и цел,
ко Северњак се величам додека дечакот спие,
крила пуштам крај крилати вистини и јато спомени
( ох, не не не...)
Види во што израсна -- смешен кактуз без трње,
Ти вродив стил свет ко обелиск, а го омекна ко јагне,
Барам барем лојалност и мокар лист од пот но не,
Бараш рака само кога тришап од неуспех!
Зар е толку гнасно да сме едно исто?
Други постапки и мисли, но исти поглед во портретот,
исто движење и талент, кој би не разликувал?
Би биле Hutch i Starsky, но во една соба,
Околу купишта хартија ме буди тивко параноја,
До мене ливче, на него: "P.s. Поздрав Северњак"

Рефрен:
Не сме исто (исто), само иста сенка на асфалтот
Зад маската од човек има два лика на патот,
Нема полноќ (полноќ), а веќе сум (сум) врколак,
Што иде против себе, против себе, против себе...

Не сме исто (исто), само иста сенка на асфалтот
Зад маската од човек има два лика на патот,
Нема полноќ (полноќ), а веќе сум (сум) врколак,
Што иде против себе, против другиот ЈАС !

Download:
http://rapidshare.com/#!download|828tl4 ... s.mp3|9108

Преслушување:
http://www.youtube.com/watch?v=-tJY6HiJvKY