останувам на нозе ке бидам овде секогаш
длабоко во мене се затворив засекогаш
го следам само она што најмногу ми значи
веке навика ми стана совеста да ме мачи
кога злото е нанесено,во мислите разсеано
...разнесено, се трудам да најдам начин
.излез..од црна дупка која ме води само назат
во свет во кој сите по мислите ми лазат
а ти се бориш,се молиш за мир и почит
остануваш без крв во вени без солзи во очи
те уништуваат...а сепак те вреднуваат
како канта губре сите те подритнуваат
спомени остануваат веке се е уништено
желбата за кулиранје со гума избришанa
од мојата фантазија од мојата свест
целиот мој живот го поминав пот стрес
разочарувања,обидувања,желби и илузии
...безброј стихови и рими за нови визии
за некое друго време,други луге,друго место
...за нов нереален свет
Минатото е зборот што ме потсетува
страдањето е утеха која ме советува
што треба да сторам како ли јас да живејам
прет прагот на уништување мора да изберам
но што гледам само крв,злоба,омраза
...лага за која лично неможам да пресудам
и барам одговори како да сум на почетокот
а чувството за немоќ живее кај секого
длабоко во сите нас,длабоко во срцата
полиција на потот а јас скитам по улицата
до рамо со судбината добивам инспирација
го правам ова за мене и за следна генерација
сонувам чудни соништа ги предвидувам деновите
колку е добро да се сетишна спомените
правам вистински чекор да бидам некој
подавам рака на сите а те ебе секој
...по ред од брат до другар кој е следен
...неможам повеќе овој живот навистина е беден
и се тешам со лаги се правам дека ништо не гледам
стојам на кула од карти и секојдневно се молам
за мене,за тебе,за нас,за сите вас
и за оние кои зборуваат за мене со сиот глас
......јас останувам овде што и да се случи
вината е ваша а...времето ке одлучи
п.с ова е онака рекреативно,текстот го извадив од фиока....има грешки..ама тоа не е страшно..ова е прва рака..и не е се кажано ... сакам критики ама од компетентни луге.оти како шо гледам на форумо поединци изиграват критичари без тапија...